Նկարում պատկերված է այն ժամանակը, երբ Ստամբուլի բնակչության թիվը դեռ չէր հասնում երկու միլիոնի (ենթադրաբար 1965 թվական): Ցուցատախտակին նշված է բնակչության թիվը՝ 1.790.000 մարդ: Այդ օրերից Թուրքիայում ուրբանիզացիայի մակարդակը ահռելի աճ է գրանցել և այսօր Ստամբուլի բնակչությունը կազմում է շուրջ 15 միլիոն:

Ուրբանիզացիայի բարձր տեմպերը՝ իրենից բխող բոլոր հետևանքներով, այսօր էլ կազմում են Թուրքիայի կառավարման օրակարգի կարևորագույն հարցերից մեկը: Ուստի այն նաև մշտապես ուսումնասիրողների ուշադրության կենտրոնում է: Վերջին տարիների թյուրքագիտական/օսմանագիտական գիտաժողովներից ու աշխատանքներից շատերը մեծ տեղ են առանձնացրել այս հիմնահարցին:

Առաջարկում եմ ընթերցել հայտնի թուրքագետ, մարդաբան, Բոսթոնի համալսարանի պրոֆեսոր Ջեննի Ուայթի (Jenny B. White) հեղինակած գլուխը «Turkey’s Engagement with Modernity: Conflict and Change in the Twentieth Century» գրքից (խմբ.՝ Celia J. Kerslake, Kerem Öktem and Philip Robins): «Tin Town to Fanatics: Turkey’s Rural to Urban Migration from 1923 to the Present» վերնագրված գլուխը ներկայացնում է Թուրքիայում ուրբանիզացիայի համառոտ պատմությունը, պատճառերը, ուրբանիզացիան ուժեղացնող միֆերը, ինչպես նաև քաղաք տեղափոխված բնակչության ինքնությունը:

Գիրքը կարելի է ներբեռնել այստեղից: Իսկ վերոնշյալ գլուխը տե՛ս էջ 448: